Αίτιο: Η μονοκυτταρική ερλιχίωση του σκύλου (ΜΕΣ), προκαλείται από τον υποχρεωτικά ενδοκυτταρικό μικροοργανισμό Ehrlichia canis.

Μετάδοση: Η μετάδοση του νοσήματος προκαλείται από τον κρότωνα (τσιμπούρι) Rhiphicephalus sanguineus. Το παράσιτο αυτό ενδημεί με μεγάλη συχνότητα στην λεκάνη της Μεσογείου, καθιστώντας την ΜΕΣ ένα ιδιαίτερα συχνό νόσημα στην κλινική πράξη στην χώρα μας.

Μορφές της νόσου: Η ΜΕΣ παρουσιάζεται με τρείς μορφές μετά την μόλυνση του σκύλου με την E.canis.

• Η οξεία μορφή της νόσου εμφανίζεται  μετά από την επώαση του μικροοργανισμού. Κλινικά διαπιστώνεται ανορεξία, κατάπτωση και σημεία μικροαιμορραγιών (πετέχειες-εκχυμώσεις). Το κυριότερο αιματολογικό εύρημα είναι η θρομβοκυτταροπενία (μειωμένος αριθμός αιμοπεταλίων)
• Ακόμη και χωρίς θεραπεία, πολλά ζώα μετά την οξεία φάση της νόσου σταματούν να εκδηλώνουν συμπτώματα περνώντας στην υποκλινική μορφή.
• Η χρόνια μορφή της νόσου ακολουθεί την υποκλινική με μεγάλη βαρύτητα συμπτωμάτων και θνησιμότητα. Κατά την χρόνια φάση παρατηρείται παγκυτταροπενία (αναιμία, λευκοπενία, θρομβοκυτταροπενία) και απλασία του μυελού των οστών.

Διάγνωση: Η διάγνωση της νόσου τίθεται με τον συνδυασμό της κλινικής εικόνας, των αιματολογικών, κυρίως, ευρημάτων και των ορολογικών εξετάσεων (IFA, ELISA). Στο ιατρείο μας διενεργείται έλεγχος με snap-test, καθώς επίσης και πλήρης αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος.

Θεραπεία: Η θεραπεία εκλογής γίνεται με χορήγηση δοξυκυκλίνης σε δοσολογικά σχήματα διάρκειας 28 ημερών. Κατά την χρόνια φάση της νόσου η θεραπεία περιλαμβάνει εκτός της αντιμετώπισης του αιτιολογικού παράγοντα, υποστηρικτικά μέτρα όπως μετάγγιση αίματος, αντιβιοθεραπεία και χορήγηση παραγόντων που διεγείρουν τη λειτουργία του μυελού των οστών.

Πρόληψη: Συνίσταται η εφαρμογή αντιπαρασιτικών σκευασμάτων (αμπούλες) από τους εαρινούς μήνες του έτους μέχρι και το φθινόπωρο. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται η πιθανότητα παρασιτισμού του σκύλου από τα τσιμπούρια και κατ’επέκταση της μόλυνσης από την E.canis.