Κατά την βιβλιογραφία, η στείρωση θα αυξήσει το προσδόκιμο ζωής του σκύλου. Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιες μελέτες που περιγράφουν την αύξηση του ρίσκου εμφάνισης κάποιον παθολογικών καταστάσεων. Παρόλα αυτά, όμως, η στείρωση θεωρείται η καλύτερη επιλογή για την υγεία και την μακροζωία του ζώου.

Δυνητικά μειονεκτήματα που μπορεί να προκύψουν μετά από την στείρωση είναι τα εξής:

 

  1. Μείωση του μεταβολικού ρυθμού, με την παχυσαρκία, όμως, να αποτελεί αποτέλεσμα αυξημένης κατανάλωσης τροφής και μειωμένης κινητικής δραστηριότητας. Με την κατάλληλη επιλογή δίαιτας, καθώς και με την αύξηση της κινητικής δραστηριότητας, η παχυσαρκία μπορεί να αποφευχθεί τόσο στον στειρωμένο, όσο και στον ακέραιο σκύλο.
  2. Η στείρωση μεγαλόσωμων φύλων, πριν την ολοκλήρωση της ανάπτυξης των οστών, έχει συνδεθεί με αυξημένο ρίσκο εμφάνισης ρήξης του χιαστού συνδέσμου.
  3. Η στείρωση πριν την ενηλικίωση έχει συσχετιστεί με το αυξημένο ρίσκο συγκεκριμένων διαταραχών συμπεριφοράς, όπως της κροτοφοβίας.
  4. Ορμόνο-εξαρτώμενη ακράτεια ούρων, η οποία αφορά συνήθως μεσήλικους και ηλικιωμένους σκύλους.